Birinci Cihan Harbi'nde, General Pershing'in
kurmay başkanı bulunan General Harbord 1919 Eylülünde Sivas'a gelir ve burada
Mustfa Kemal'le görüşür, General bir hayli konuştuktan sonra sözlerine şunları
ekler:
''- Ben bu vazifeye getirildiğim zaman Türk
tarihini okudum. Gördüm ki milletiniz büyük ordular hazırlamış, büyük
kumandanlar yetiştirmiştir. Bunu yapan bir millet, mutlâka bir medeniyet sahibi
olmalıdır. Bunu takdir ederim. Fakat bugünkü vaziyetimize bakalım. Başta Almanya
olmak üzere dört müttefiktiniz. Dört sene muharebe ettiniz, neticede mağlûp
oldunuz. Dördünüz bir arada yapamadığınız bir şeyi, bu vaziyetimizde tek
başınıza yapmayı nasıl düşünebilirsiniz? Fertlerin intihar ettiğini vakit vakit
görürüz. Şimdi de bir milletin intiharına mı şahit olacağız!
Atatürk, büyük bir heyecan içinde bu sözlere
aşağıdaki cevabı vermişler:
''- Generale teşekkür ederim. Tarihimizi
okumuş, milletimizin büyük ordular, büyük kumandanlar yetiştirdiğini, bunun için
milletimizin bir medeniyete sahip olması lâzım geleceğini takdir ve kabul
ediyor. Fakat şunu bilmesini isterim ki biz, emperyalistlerin pençesine düşen
bir kuş gibi tedrici, sefil bir ölüme mahkûm olmaktan ise babalarımızın oğlu
sıfatıyla vuruşa vuruşa ölmeği tercih ediyoruz.''
Atatürk, bu son sözleri söylerken, avucu
ile, bir pençeye düşmüş bir kuş işareti yapıyor ve avucunu sıkarak tedrici ve
sefil ölümün şeklini gösteriyor.
Harbord, ve arkadaşları sessizce ayağa
kalkıyorlar:
''- Biz de olsak öyle yapardık...
Diyorlar ve Atatürk'le arkadaşlarının elini
sessizce sıkarak oradan uzaklaşıyorlar.
(Vatan'dan, 10 Kasım 1952)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder